Werknemer en arbeidsconflict: Werkomstandigheden
Werknemer werkt bij een bandenleverancier, die om bedrijfseconomische redenen met verouderde machines werkt. Werknemer moet soms heel zware banden van vrachtauto’s met de hand op een machine tillen (zoveel kg, scheve beweging) en valt uit met forse rug- en schouderklachten. Het werk is met een takelinstallatie van enkele duizenden euro’s aanzienlijk te verlichten. Naar wettelijke normen is dit werk zelfs zonder hulpapparatuur niet verantwoord uit te voeren.
Na enkele weken is werknemer grotendeels klachtenvrij en kan hij weer werken. De fysiotherapeut en de bedrijfsarts ontraden werknemer dit werk nog op deze manier uit te voeren, want hij zal er blijvende schade aan overhouden. Hij vraagt om een tilwerktuig, maar werkgever weigert en zet het salaris stop, als werknemer niet terugkomt.
Aanpak van de mediator
In de mediation wordt besproken, dat het bedrijf financieel langs de afgrond gaat en de investering niet kan opbrengen. Er wordt bedacht, dat er misschien een sterke jonge assistent kan worden gehuurd ter ondersteuning. De werknemer kan dan op andere plaatsen in het bedrijf hand- en spandiensten verlenen. Werknemer stelt dat hij dat niet hoeft te accepteren. Hij wil zijn eigen werk doen, maar mag dat niet zonder tilwerktuig.
De dokter heeft gezegd dat hij zo niet mag werken, dus blijft hij dan thuis. En het loon: dat moet de werkgever maar betalen. De mediator informeert werknemer over de bevoegdheid en verantwoordelijkheid van bedrijfsarts (alleen advies) en werkgever. Hij informeert werknemer ook over de verplichting ander werk te accepteren. Ook vraagt de mediator door over wat de bedrijfsarts nou precies gezegd heeft.
Omdat de boodschap niet ontvangen wordt en op een muur van onbegrip stuit, stelt de mediator voor dat de werknemer voor het volgende gesprek om toelichting vraagt bij de bedrijfsarts over dat ‘niet mogen werken’. In het volgende gesprek zegt de werknemer vertrouwen te hebben in de voorgestelde oplossing (jonge assistent),en hij gaat akkoord.